گروه مخالفان FATF در مجمع تشخیص که اعمال تحریم ها را بر اقتصاد کشور بی اثر می دانست حالا آثار مخرب تحریم های آمریکا بر اقتصاد کشور را می پذیرد. پرسش آنجاست که چقدر باید بگذرد که این گروه منکر نقش FATF مثل حالا از نظر خود برگردد؟
این روزها بحث تصمیم گیری مجمع تشخیص مصلحت نظام در خصوص لوایح مرتبط به FATF دوباره داغ شده است. برخی نپیوستن به کنوانسیونهای مرتبط با گروه ویژه اقدام مالی را خودتحریمی دیگر، علاوه بر تحریمهای اقتصادی میدانند که مانع از ارتباطات بانکی و مراودات اقتصادی با جهان می شود. اما آن طیف سیاسی غربستیز که در برابر شنیدهشدن هر صدای خواهان مراوده یا گفتوگو با جهان، فریاد ضد غربی سر میدهد، منکر اثر این کنوانسیون ها بر اقتصاد کشور است. مساله اینجاست که آنها بعضا در تصمیم گیریها درباره سرنوشت اقتصاد کشور سهم دارند و موثرند. از اینها مهمتر اینکه، افراد مدنظر در گلوگاه تصویب یا رد لوایح مرتبط با FATF نشستهاند و هر کدام میتوانند علیه این ماجرا یک فضاسازی آشکار و لابیهای پنهان کنند تا اجازه ندهند دو قل از لوایح ۴ قلوی مربوط به FATF تصویب نهایی شوند. آنها این قابلیت را دارند که اصطلاحا تیمسازی کنند و تیمهایشان هم در فضای رسانهای و افکار عمومی و هم در لایه تصمیمسازی، بازی را آنطور که میخواهند سازماندهی کنند.
از آتش زدن برجام در مجلس تا به ارمغان آوردن تحریم ها
این طیف سیاسی که با آتش زدن برجام در مجلس چهره خود را نشان داده و به تعبیر مخالفانشان دستاوردی جز تحریم برای کشور نداشته است، خالص ترین نمایندگان خود را در مجمع تشخیص دارد که در مورد FATF تصمیم گیری کنند؛ البته دقیق تر آن است که به گفته محسن دهنوی دبیر مجمع تشخیص مصلحت نظام بگوییم در خصوص دو کنوانسیون پالرمو و CFT تصمیم بگیرند.